Het blijft inspiratie brengen, de programma`s op RTL-Z. Vandaag een stukje gezien van Business links waar het ging over het nieuwe werken. Onder meer kwam er iemand aan het woord van een multifunctioneel kantoorpand op bedrijvencentrum Papendorp in Utrecht.
De mensen die aan het woord kwamen namen weer met veel bombarie managementtermen in de mond als performance management en integraal gezondheidsmanagement. Ik vraag me dan altijd af of die mensen wel weten wat het woord integraal betekent in de context van de term die ze in hun mond nemen. Maar goed. Dat terzijde, kwam er ook iemand aan het woord die even kort benoemde waar het nou eigenlijk om draait bij "het nieuwe werken." Ervoor zorgen dat tijd die besteed wordt aan werk ook daadwerkelijk nuttig wordt besteed. Het nieuwe werken zorgt ervoor dat professionals kunnen werken waar ze willen, wanneer ze willen.
Dat heeft als voordeel dat een gemiddelde werknemer die per dag 2 uur kwijt is aan reistijd op weekbasis meer dan een hele werkdag kan winnen aan tijd die hij nu anders kan besteden. Tijd die hij aan zijn gezin kan besteden, aan vrienden, aan hobbies en sport. Als je bedenkt dat de gemiddelde Nederlander met een full time baan elke week rond de 55 uur besteed aan zijn baan (40 uur werken, reistijd, opleidingen, meetings in de avonduren, overwerk) dan wordt duidelijk wat voor een impact het kan op de indeling van je leven wanneer je opeens alleen de uren werkt die je contractueel hoeft te werken.
Eigenlijk raar dat iedereen het zomaar accepteert dat werk ons leven vormt en beheerst, terwijl je leven toch eigenlijk net zo belangrijk, of liever belangrijker is dan werk?
Daarom juich ik de faciliteiten en initiatieven rond het nieuwe werken ook toe. Het begint allemaal bij de randvoorwaarden. Wanneer de randvoorwaarden optimaal zijn kunnen er ook daadwerkelijk structurele veranderingen komen die ten eerste het fileprobleem terug kunnen brengen en ten tweede de kwaliteit van leven aanzienlijk kunnen verbeteren.
Thursday, December 16, 2010
Tuesday, December 14, 2010
Kinderopvang
Als achtergrondgeluid heb ik af en toe overdag RTL7 aan staan. Dan komt er regelmatig nieuws over de beurzen en andere financiële informatie langs. Maar ook wordt er op dit tijdstip gericht geadverteerd via reclamespotjes.
Zo zag ik daarnet een spotje van Vodafone, althans het ging over de kinderopvang SKON. In het spotje is de directeur van SKON aan het woord en vertelt hij zijn visie over hedendaags werken en kennisdeling. Vodafone tracht een welom bekend marketing mechanisme toe te passen in dit spotje: inspelen op de emoties van (potentiële) klanten door kleine kinderen in het spotje te verwerken. Daarnaast willen ze zich presenteren als zakelijke partner voor ondernemingen.
Leuk idee marketing technisch gezien, maar waar ik me zo erg over kan verbazen is: waarom will je je affiliëren met een "kinderopvangfabriek" die in mijn ogen hopeloos te kort schiet in hun bedrijfsfilosofie?
Ten eerste zou kinderopvang (of onderwijs) nooit benaderd moeten worden als een geprofessionaliseerde institutie. Waarom is kinderopvang zo duur? Omdat het gehele overheadapparaat en het overige kantoorpersoneel (door de eigenaar van SKON "professionals" genoemd) allemaal betaald moeten worden. En als je dan kijkt naar wat deze professionals nou eigenlijk doen, dan zijn dat allemaal zaken die niets te maken hebben met de core business van een kinderopvang. Want wat moet een kinderopvang bieden? Veiligheid, warmte en gezelligheid voor het kind met didactische elementen. Wat brengt een overhead apparaat? Procedures, formulieren, een mooie huisstijl, ict werknemers, managers. Allemaal zaken die afleiden van waar het eigenlijk om draait.
Waar zijn de overblijfmoeders? De moeders die afwisselend op elkaars kinderen passen? Waar zijn de peuterspeelzalen gebleven die altijd een veilige haven zijn geweest voor miljoenen kinderen door de jaren heen? Nee, wij moeten alles professionaliseren en kunnen kwantificeren, afkaderen en managen. En gelukkig hebben we een peuterleider op locatie met een certificaat van goed gedrag. Pak van ons hart. Dat deze peuterleider vervolgens talloze kinderen misbruikt kan natuurlijk geen product zijn van het geinstitionaliseerde systeem zijn dat tegenwoordig kinderopvang mag heten.
Hoe verder kinderopvang wordt geprofessionaliseerd, hoe verder de kinderdagverblijven afdwalen van wat ze eigenlijk moeten leveren. De misstanden die er nu allemaal aan het licht komen hebben alles te maken met onze drang om alles te beheersen. Zoals alle heersers uit de historie hebben meegemaakt: willen beheersen en overheersen verstoort balans en zorgt voor opstand en voor misstanden. Nu zal het zo een vaart niet lopen met opstand onder de peuterleidsters van Nederland. Kinderdagverblijven zouden er goed aan doen om zich er bewust van te worden dat kinderen geen producten zijn, maar mensen net zoals iedereen. Mensen die warmte, geborgenheid en veiligheid nodig hebben. Geen processen, protocollen of pedofiele peuterleiders.
Zo zag ik daarnet een spotje van Vodafone, althans het ging over de kinderopvang SKON. In het spotje is de directeur van SKON aan het woord en vertelt hij zijn visie over hedendaags werken en kennisdeling. Vodafone tracht een welom bekend marketing mechanisme toe te passen in dit spotje: inspelen op de emoties van (potentiële) klanten door kleine kinderen in het spotje te verwerken. Daarnaast willen ze zich presenteren als zakelijke partner voor ondernemingen.
Leuk idee marketing technisch gezien, maar waar ik me zo erg over kan verbazen is: waarom will je je affiliëren met een "kinderopvangfabriek" die in mijn ogen hopeloos te kort schiet in hun bedrijfsfilosofie?
Ten eerste zou kinderopvang (of onderwijs) nooit benaderd moeten worden als een geprofessionaliseerde institutie. Waarom is kinderopvang zo duur? Omdat het gehele overheadapparaat en het overige kantoorpersoneel (door de eigenaar van SKON "professionals" genoemd) allemaal betaald moeten worden. En als je dan kijkt naar wat deze professionals nou eigenlijk doen, dan zijn dat allemaal zaken die niets te maken hebben met de core business van een kinderopvang. Want wat moet een kinderopvang bieden? Veiligheid, warmte en gezelligheid voor het kind met didactische elementen. Wat brengt een overhead apparaat? Procedures, formulieren, een mooie huisstijl, ict werknemers, managers. Allemaal zaken die afleiden van waar het eigenlijk om draait.
Waar zijn de overblijfmoeders? De moeders die afwisselend op elkaars kinderen passen? Waar zijn de peuterspeelzalen gebleven die altijd een veilige haven zijn geweest voor miljoenen kinderen door de jaren heen? Nee, wij moeten alles professionaliseren en kunnen kwantificeren, afkaderen en managen. En gelukkig hebben we een peuterleider op locatie met een certificaat van goed gedrag. Pak van ons hart. Dat deze peuterleider vervolgens talloze kinderen misbruikt kan natuurlijk geen product zijn van het geinstitionaliseerde systeem zijn dat tegenwoordig kinderopvang mag heten.
Hoe verder kinderopvang wordt geprofessionaliseerd, hoe verder de kinderdagverblijven afdwalen van wat ze eigenlijk moeten leveren. De misstanden die er nu allemaal aan het licht komen hebben alles te maken met onze drang om alles te beheersen. Zoals alle heersers uit de historie hebben meegemaakt: willen beheersen en overheersen verstoort balans en zorgt voor opstand en voor misstanden. Nu zal het zo een vaart niet lopen met opstand onder de peuterleidsters van Nederland. Kinderdagverblijven zouden er goed aan doen om zich er bewust van te worden dat kinderen geen producten zijn, maar mensen net zoals iedereen. Mensen die warmte, geborgenheid en veiligheid nodig hebben. Geen processen, protocollen of pedofiele peuterleiders.
Subscribe to:
Posts (Atom)