Thailand
Bezig met een rondreis door Thailand. Na 5 dagen Bangkok naar het noorden gevlogen naar Chiang Mai, daar 6 dagen gebleven en daarna doorgevlogen naar Phuket. Nu in een hotel in Patong Beach.
Wat opvalt, op elke plek waar je in Thailand komt zijn de in Thailand blijkbaar universele stands met allerlei toeristen prullaria. Vrouwtjes die houten kikkers proberen te slijten die een vreselijk irritant geluid maken, Boeddha beelden, slippers, t-shirts, imitatie Rolexen en ga zo maar door. Als je over straat loopt wordt je om de anderhalve meter aangesproken door verschillende personen die je iets willen verkopen. Veelgehoorde klanken zijn: Tuk-Tuk? Hello my friend, you want suit? Thai food? Taxi? Excursion? Thai massage?
Het Thaise businessmodel om geld te onttrekken van toeristen vertrouwt meestal op hetzelfde concept: een stalletje, tuk-tuk of massagesalon waar ze voor staan en je door middel van hun one-liners proberen te overtuigen om hun producten te verkopen.
Gezien de meeste toeristen door deze overload aan straatventers meestal na een dag in Thailand al immuun zijn geworden voor deze prikkels en hun "ignore modus" aan zetten is dit business model echter niet heel effectief. En dan vraag ik me af waarom de plaatselijke ondernemers niet eens van een afstandje kijken naar de mogelijkheden die juist gecreëerd worden door deze situatie.
Straatventers zijn echter niet de enige bron van ergernis. Ook muggen, insecten en andere beestjes waar wij tere westerlingen niet goed tegen kunnen gedijen goed in dit land. En wat dacht je van het drukke verkeer, alle brommertjes, auto`s en tuk-tuks die kris kras door elkaar heen rijden en het voor de gemiddelde toerist moeilijk maken om veilig over te steken.
Laat staan de smog die erdoor gecreëerd wordt, gecombineerd met het warme klimaat en de airco die er voor zorgt dat je neus dicht gaat zitten en niet echt een idee geven van een gezonde zuurstofverschaffing aan je lichaam.
Ok, als ondernemer weet je dat ergernissen vaak de beste kansen met zich mee brengen voor een product of service. Dus als ik een Thaise straatventer zou zijn, zou ik direct een straatstand openen met T-shirts waarop alleen maar prints staan als: "I don`t need tuk-tuk" , "Allready had thai massage today" en "Your wooden frogs are annoying."
Of open een standje waar je alleen maar producten verkoopt als Deet, anti-muggen en insecten sprays.
Open een oxigen bar, waar je zuurstofapparaten neerzet en waar mensen die het zat zijn om uitlaatgassen en airco lucht in te ademen even hun zuurstofbalans in het lichaam kunnen herstellen.
Of als je het grootser aan wilt pakken: zorg dat een toeristisch gebied verkeers vrij is. Als mensen zich minder opgejaagd voelen zullen ze rustiger langs de standjes lopen en eerder stil blijven staan om naar de producten te kijken.
Of scherm je restaurant af van de drukke weg met een heg of scherm, zodat mensen rustig kunnen eten, maak een binnentuin, waar mensen tot rust kunnen komen.
Zo veel ergernissen, zo veel kansen. De plaatselijke ondernemers in dit prachtige land lijken zich alleen niet helemaal te kunnen verplaatsen in hun potentiële klanten. Het algemene niveau van service, gastvrijheid en vriendelijkheid is hier wel heel hoog. De Thai zijn goed in hetgeen ze al heel lang doen, maar het creëren van out-of the box ideeën zie ik hier maar weinig. Ik denk dat een ondernemer die hiertoe wel in staat is in dit land snel in staat is (en tegen lage kosten) om zichzelf onderscheidend in de markt te zetten en hier kansen kan omzetten in een winstgevende onderneming.
No comments:
Post a Comment