Ondernemen op z`n Russisch

Net terug van een trip naar Rusland, Sint-Petersburg. Een stad met twee gezichten. Aan de ene kant het prachtige centrum met paleizen, burchten en kerken met veel goud en opsmuk en aan de andere kant de grauwe buitenwijken waarin het grootste deel van de inwoners woont. Er is weliswaar veel veranderd in Rusland, maar veel verder dan de kenmerken McDonalds, KFC en Prada lijkt de vergelijking met de westerse wereld niet op te gaan.

Veel banken ziet men in Rusland nog als onbetrouwbaar en mede daardoor denkt een gemiddelde Russische ondernemer vaak meer investeringsgericht dan een Nederlandse. Ik merkte dat er ondernemers rondliepen die vrijwel niets op de bank aan liquiditeiten hadden staan, maar tegelijkertijd wel veel en diverse investeringen hadden lopen. Dit betekende dat er de ene maand geen inkomsten waren en de andere maand opeens een bak met geld binnenkwam. Op zich wel een manier van leven die dicht bij de essentie van het ondernemen staat: risico lopen en op deze manier centen verdienen.

Nog een paradox die er heerst: aan de ene kant liggen er bergen vol mogelijkheden voor ondernemers vanwege de enorme hoeveelheden beschikbare grondstoffen, (ver)bouwgrond, potentiële afzetmarkt (zowel eigen land als de westerse wereld), maar aan de andere kant worden deze strategische voordelen nog niet optimaal benut. Terwijl een ander kenmerk van ondernemerschap toch juist opportunity recognition is, het zien en grijpen van kansen. Het percentage inwoners dat de Engelse taal beheerste was, zo merkte ik erg laag. Het boeken van een treinticket koste je met de assistentie van een vriendelijke studente die wel Engels sprak bijna een uur. Nog een kans die dus niet genoeg uitgebuit wordt: toerisme. Alleen al om het land binnen te komen ben je bijna 100 euro kwijt aan documenten die je toegang voor bepaalde tijd verschaffen.

Maar toch, deze verschillen, kansen en mogelijkheden in ogenschouw nemende ben ik ervan overtuigd dat Nederlandse ondernemers samen met Russische ondernemers erg lucratieve samenwerkingsverbanden aan kunnen gaan. Het is een land van nieuwe mogelijkheden. En als je de mensen persoonlijk leert kennen kijken ze opeens niet meer zo nors als wanneer ze alleen over straat lopen.