Crisis en welvaartsperceptie

Spanje - Valencia

Lunchroom in zakendistrict van Valencia - 14.00 uur. Alle tafeltjes zijn bezet. Mannen en vrouwen in pak nuttigen op hun gemak een maaltijd, begeleid door flessen wijn - meerdere gangen. Ze zitten makkelijk 2 uur te lunchen. De gemiddelde Nederlander zal niet gek opkijken dat een land waar men tussen de middag een dutje doet, twee uur doet over de lunch begeleid met alcohol en waar eigenlijk alles op zijn dooie gemakje gaat, in een financiele crisis verkeert. Kijk dan naar ons - waar alles tot in de punjes georganiseerd is, zowel op het werk als in het verkeer. De gemiddelde Nederlander luncht met een broodje achter zijn beeldscherm en tussen de middag slapen? Dat doen alleen de pensioenklanten. Dus Spanjaarden kunnen een puntje zuigen aan onze succesformule voor productiviteit en welvaartscreatie - of toch niet?

Het gaat erom hoe je perceptie van welvaart is. Welke dingen zorgen ervoor dat je een welvarend leven leidt? Zijn dit hard werken, veel geld verdienen en status? Of ben je juist iemand die meer waarde hecht aan sociale bezigheden, familie en genieten van het leven?

Welvaart wordt erg vaak alleen maar aangeduid in cijfers, in bruto nationaal product, in koopkracht, in inflatie. Maar is de mate waarin je kunt consumeren en hoeveel geld je op de bankrekening echt bepalend voor hoe gelukkig en dus welvarend jij je voelt?

Schrijf eens de zaken op die echt belangrijk voor je zijn en kijk per item in hoeverre je tevreden bent over deze zaken. Waar zou je graag meer tijd aan besteden, maar kom je eenvoudigweg niet aan toe? En wat is de reden dat je hier niet aan toe komt? En waarom houd je zelf deze situatie in stand?

Ik denk dat we op veel punten juist kunnen leren van hoe Spanjaarden in het leven staan. Ja - het is financieel economisch niet de meest efficiënte manier van bedrijfsvoering wat ze daar uitoefenen, maar hard werken gebeurt er zeker ook.
Sociale bezigheden, kunst, sport en cultuur, bezigheden die mensen een fulfilling gevoel geven worden in dit land veel actiever uitgeoefend.

De gemiddelde Nederlander raakt door zijn drukke bestaan de focus kwijt op de dingen die er echt toe doen. De mensen om je heen, de ervaringen en emoties die je kunt ervaren als mens. Modern individualisme is weliswaar een manier om efficiëntie na te streven, maar is ultieme efficiëntie een manier van leven die je echt ambieert?
Blijf jezelf die vraag stellen en maak regelmatig voor jezelf de balans op. Leef jij je leven zoals je het echt wil leven, of leef jij een leven wat van jou door je omgeving wordt verwacht? Het is redelijk paradoxaal dat sociale druk een belangrijkere drijfveer voor mensen is om iets te blijven doen wat ze eigelijk niet leuk vinden en dat je daardoor tegelijkertijd niet aan de sociale interactie toekomt waar je echt voldoening en blijdschap uit kunt halen. Maar dit is een vraag die eenieder zichzelf moet stellen en waarop elk ander persoon weer een ander antwoord kan hebben.

Het ritme van de Spanjaarden, ik kan er wel aan wennen. Lekker uitgebreid eten, laat naar bed, genieten van het leven. Ik zou best een tijdje in deze stad kunnen wonen.